ตั้งอยู่หมู่ที่ 4 ตำบลจะทิ้งพระ เดิมเรียกว่า “วัดสทิงพระ” สร้างเมื่อปี พ.ศ. 1542 โบราณสถานที่สำคัญของวัดคือพระมหาธาตุเจดีย์ สันนิษฐานว่าสร้างขึ้นเมื่อประมาณปี พ.ศ. 1300 ตามลัทธิพุทธศาสนานิกายมหายาน ลักษณะของสถาปัตยกรรมแบบสมัยศรีวิชัย คือทำเป็นมณฑปสำหรับประดิษฐานพระพุทธรูป ส่วนยอดทำเป็นสถูป มีเจดีย์บริวารสี่มุม ต่อมาในสมัยศรีวิชัยตอนปลาย ประมาณปี พ.ศ. 1700 พุทธศาสนานิกายมหายานมีความรุ่งเรืองมากในประเทศลังกา พระมหาธาตุเจดีย์จึงเปลี่ยนรูปแบบไปเป็นทรงระฆังคว่ำ และฐานของพระบรมธาตุเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสโบราณ นอกจากนี้ ในวัดยังมีหอระฆังโบราณ วิหารพระพุทธไสยาสน์ ซึ่งภายในมีภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องราวพุทธประวัติที่ยังสมบูรณ์อยู่มาก ทางวัดจะจัดงานสมโภชพระพุทธไสยาสน์และพระมหาธาตุเจดีย์ในวันแรม 1 ค่ำ เดือน 6 ของทุกปี