เมื่อประมาณ 200 ปี ที่ผ่านมา บึงเกลือเป็นที่ราบต่ำมีห้วยหนองเป็นจำนวนมาก ชื่อยังพอจำได้ เช่น หนองสร้างจั้น,หนองหวาย, หนองเบ็น เป็นต้น ฤดูฝนมีน้ำไหลจากแม่น้ำยัง ห้วยวังหลวง ฤดูแล้งน้ำในแอ่งจะแห้งยังมีเหลือแต่หนองบึงเล็ก ๆ ในฤดูแล้งพื้นดินจะแห้งแล้งและมีเกร็ดเกลือขึ้นไปทั่ว ชาวบ้านนิยมนำมาต้มสกัดเอาเกลือไว้บริโภคในครัวเรือน จึงเรียกบริเวณนี้ว่า “ บึงเกลือ ” บริเวณที่ชาวบ้านต้มเกลือถูกน้ำท่วมหมด สัตว์น้ำเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ ปลาชุกชุมมากจนทำให้นกแร้งมากินปลาจนมีชื่อหมู่บ้านที่อยู่ใกล้บึงนี้ชื่อว่า “ อีแร้ง ” หรือ “ บ้านแฮ้ง ”(บ้านหัวคู ในปัจจุบัน) อ่างเก็บน้ำบึงเกลือมีพื้นที่ ประมาณ 7,500 ไร่ อยู่ในเขตตำบลบึงเกลือเป็นส่วนใหญ่ และบางส่วนของตำบลวังหลวง