ชาวบ้านในชุมชน เดิมเป็นชนเผ่าผู้ไทย หรือ ภูไท ที่อพยพมาจากเมืองเวียงอ่างคำ แขวงสะหวันนะเขต สปป.ลาว โดยมาพร้อมกับชนเผ่าไทกะเลิง และตั้งถิ่นฐานเป็นชุมชนขนาดใหญ่ที่อำเภอเรณูนคร ในอดีตบ้านนาบัวถูกเรียกว่าเป็นหมู่บ้านคอมมิวนิสต์ สืบเนื่องมาจากความเชื่อในอุดมการณ์ แนวความคิดและการดำรงชีวิตที่ว่า ชาวบ้านจะต้องได้รับความเสมอภาค ความเป็นธรรมในสังคม ไม่มีการเอารัดเอาเปรียบกัน จนทำให้ชาวบ้านนาบัวบางส่วนที่เห็นด้วยกับแนวคิดนี้ออกมาเคลื่อนไหวทางการเมือง จึงเป็นสาเหตุหลักของการจับอาวุธขึ้นต่อสู้กับอำนาจรัฐ และกลายเป็นตำนาน “วันเสียงปืนแตก” เมื่อวันที่ 7 สิงหาคม 2508 ปัจจุบันชุมชนบ้านนาบัวได้ดำรงชีวิตอยู่อย่างปกติสุข และยังคงไว้ซึ่งอัตลักษณ์ของชนเผ่าภูไท ที่อาศัยอยู่แบบพึ่งพาธรรมชาติ มีความเรียบง่ายและรักษาจารีตประเพณีที่ดีงามไว้ จนกลายเป็นเอกลักษณ์ที่โดดเด่น ปรากฏให้เห็นได้จากสถาปัตยกรรมของบ้านเรือน ภาษาพูดที่ยังคงใช้ภาษาภูไท การแต่งกาย การฟ้อนรำภูไท ตลอดจนพิธีการผูกข้อมือบายศรี และยังมีศูนย์เรียนรู้บ้านนาบัว ที่รวบรวมสิ่งของเครื่องใช้ อาทิ รองเท้าแตะที่ทำจากหนังควาย อุปกรณ์หรือเครื่องมือในการประกอบอาชีพของผู้คนในอดีต สอบถามข้อมูล โทร. 09 3079 2970