ภูค้อ เป็นป่าชุมชนบนภูสูงที่ดูแลโดยชาวบ้านบุ่ง ทุกปีจะมาร่วมกันปลูกป่าเพิ่มเติม ทำแนวกันไฟ และร่วมดูแลรักษา สิ่งตอบแทนที่ไม่คาดฝันก็คือ ทิวทัศน์ของสายหมอกอ้อยอิ่งเหนือหุบลำน้ำเหืองชายแดนไทยลาวจากผาหมวก ถึงผาหนอง ที่น้อยคนนักจะได้มาเห็น ไม่เพียงรสชาติใหม่ของการเดินทางสมบุกสมบันสู่ยอดภูด้วยรถอีแต๊ก หากแสงแดดบ่าย ที่ทอดลงจับสิมเก่าของวัดโบราณศิลปะลาว ยิ่งทำให้การเดินทางไกลสู่ชายขอบอีสานเหนือนั้น ประทับอยู่ในความทรงจำ