เป็นที่ฝังศพของพ่อค้าชาวเมืองมนังกาเบาบนเกาะสุมาตรา มีชื่อว่า ชิคคามุสหรือแปะ และผู้ช่วยชื่ออับดุลมุมิน คนทั้งสองเข้ามาค้าขายอยู่ในเมืองปัตตานีเป็นประจำขณะที่ทางเมืองปัตตานีมีกำลังสะสมทองเหลือง เพื่อใช้สร้างปืนใหญ่ พระยาอินทราเจ้าเมืองปัตตานี ได้ประกาศห้ามมิให้นำทองเหลืองออกไปจำหน่ายนอกเมือง หากผู้ใดนำทองเหลืองออกไปจำหน่ายต่างประเทศมีโทษถึงขั้นประหารชีวิต แต่พ่อค้าทั้งสองหาได้เกรงกลัวไม่ สมคบกันลักลอบทองเหลืองหนัก 50 หาบนำไปจำหน่ายให้แก่พ่อค้าสำเภาชาวเมืองมะละกาในขณะที่กำลังขนถ่ายทองเหลืองลงเรือสำเภาของชาวเมืองมะละกา พนักงานด่านตรวจพบเข้า จึงจับกุมบุคคลทั้งสองส่งต่อเจ้าพนักงานพิจารณาโทษ สุลต่านเมืองปัตตานีรับสั่งให้นำตัวเช็คคามุสและอับดุลมุมินไปประหารชีวิตที่ประตูข้าง แล้วนำศพไปทิ้งไว้ในคลองปาเระ ต่อมา ศพลอยน้ำขึ้นลงตามกระแสน้ำทะเลที่ไหลผ่านเข้ามาสู่คลองปาเระเป็นที่น่ารังเกียจจึงมีผู้นำศพไปฝังไว้ที่บ้านดาโต๊ะในปัจจุบัน ระหว่างขุดหลุมฝังศพทั้งสองแสดงอภินิหารให้ปรากฏขึ้น คือ สามารถขยายซากศพให้ยาวกว่าหลุมศพถึง 2 ครั้ง 2 คราว กว่าจะขุดหลุมฝังศพได้พอดี คนทั้งหลายจึงเรียกศพนี้ว่า โต๊ะปันยัง แปลว่า ท่านยาว