วัดเก่าแก่ที่คนรู้จักในชื่อว่า "วัดเลียบ" สร้างขึ้นตั้งแต่สมัยอยุธยาตอนปลายโดยพ่อค้าชาวจีน เป็นวัดหนึ่งตามธรรมเนียมประเพณีโบราณที่ว่าในราชธานีจะต้องมีวัดสำคัญประจำเมือง คือ วัดมหาธาตุ วัดราชประดิษฐ์ และวัดราชบูรณะ โดยวัดเลียบได้รับการบูรณะปฏิสังขรณ์ใหม่โดยพระสัมพันธวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมหลวงเทพหริรักษ์ พระโอรสในสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้ากรมพระศรีสุดารักษ์ พระพี่นางเธอในรัชกาลที่ 1 หลังจากนั้นพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ได้ทรงพระราชทานนามใหม่ว่า "วัดราชบูรณะ" โดยวัดแห่งนี้ได้รับการบูรณปฏิสังขรณ์เรื่อยมาตั้งแต่ รัชกาลที่ 1-7 เว้นรัชกาลที่ 6 รัชกาลเดียว ในคราวสงครามมหาเอเซียบูรพา สถานที่สำคัญ ๆ ของวัดถูกระเบิดพังทลาย โดยเฉพาะพระอุโบสถที่มีภาพจิตรกรรมฝาผนังฝีมือขรัวอินโข่ง ถูกทำลายจนหมดสิ้น ต่อมาจึงได้รับการบูรณปฏิสังขรณ์ใหม่ดังที่เห็นในปัจจุบัน สถาปัตยกรรมที่สวยงามภายในวัดประกอบด้วยพระปรางค์องค์ใหญ่ตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 3 ประดับกระเบื้องสี พระอุโบสถสร้างใหม่ทรงจตุรมุขสูงใหญ่ ยกพื้นสูง มีซุ้มเสมา ซึ่งเป็นศิลปะในรัชกาลที่ 9 ถือเป็นจุดเด่นและงดงามอล่ามตายิ่งนัก สำหรับลวดลายปูนปั้นออกแบบและทำการปั้นเองโดย สง่า มยุระ จิตรกรคนสำคัญผู้เขียนภาพฝาผนังพระอุโบสถวัดพระศรีรัตนศาสดารามในสมัยรัชกาลที่ 7 ที่ตั้ง : เชิงสะพานพระพุทธยอดฟ้า ระหว่างถนนจักรเพชรกับถนนตรีเพชร แขวงวังบูรพาภิรมย์ เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร สามารถเข้าชมได้ทุกวันโดยไม่เสียค่าธรรมเนียม ตั้งแต่ 05.00-20.00 น. ส่วนอุโบสถเปิดทุกวันตั้งแต่ 17.30-18.00 น.