มีตำนานเล่าขานสืบกันมาว่า วันหนึ่งมีโจรสลัดแล่นเรือเลียบมาตามชายฝั่ง เห็นสมเด็จพะโคะเดินอยู่ มีลักษณะแปลกกว่าคนทั้งหลาย โจรสลัดจอดเรือและจับสมเด็จพะโคะไป เมื่อเรือแล่นมาได้สักครู่เกิดเหตุเรือแล่นต่อไปไม่ได้ ต้องจอดเรือกลางทะเลอยู่หลายวัน จนน้ำจืดที่ใช้บนเรือหมดลง โจรสลัดเดือดร้อนมาก สมเด็จพะโคะจึงใช้เท้าซ้ายแช่ลงไปในน้ำทะเล เกิดเป็นประกายโชติช่วง น้ำทะเลกลายเป็นน้ำจืด โจรสลัดจึงเกิดความเลื่อมใสศรัทธา กราบไหว้ขอขมา และพาสมเด็จพะโคะกลับมาส่งบนฝั่ง ตั้งแต่นั้นมาประชาชนจึงความเลื่อมใสศรัทธา ต่างพากันไปกราบไหว้ท่านอย่างไม่ขาดสาย ภายในบริเวณวัดยังมีสิ่งสำคัญ คือ พระมาลิกเจดีย์ สถาปัตยกรรมภาคใต้แบบลังกา เป็นที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุ และวิหารพระพุทธรูปปางไสยาสน์ นามว่า “พระโคตมะ” ฝีมือช่างชาวท้องถิ่น มีพิพิธภัณฑ์พะโคะ จัดแสดงเรื่องราวประวัติของหลวงปู่ทวดและอัฐบริขารของท่าน รวมทั้งโบราณวัตถุต่าง ๆ เช่น เครื่องทองเหลือง เครื่องกระเบื้อง ฯลฯ