ปัจจุบันปราสาทหลังที่อยู่ด้านทิศเหนือและหลังตรงกลางยังอยู่ในสภาพค่อนข้างดี โดยเฉพาะปราสาทที่อยู่ด้านทิศเหนือ ยังคงมีทับหลังติดอยู่ในตำแหน่งเดิม สลักภาพเทวดานั่งชันเข่าอยู่ในซุ้มเหนือหน้ากาลที่กำลังคายท่อนพวงมาลัย มือทั้งสองข้างยึดท่อนพวงมาลัยไว้ (“หน้ากาล” คือลวดลายปูนปั้น ลักษณะเป็นรูปหน้ายักษ์ปนสิงห์ หรือใบหน้าอสูรที่โหดร้าย) นอกจากนี้ยังมีทับหลังอีก 2 ชิ้น วางอยู่ที่พื้น สันนิษฐานว่าเป็นทับหลังของปราสาทหลังกลางและหลังทางด้านทิศใต้ ชิ้นหนึ่งสลักภาพเทวดานั่งชันเข่าอยู่ในซุ้มเหนือหน้ากาลที่กำลังคายท่อนพวงมาลัย มือทั้งสองข้างยึดท่อนพวงมาลัยไว้ และอีกชิ้นหนึ่งสลักภาพพระอินทร์ทรงช้างเอราวัณ แม้ว่าศิวลึงค์และทับหลังบางส่วนจะหายไป และเศษทับหลังได้ถูกนำไปเก็บรักษาไว้ในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พิมาย จังหวัดนครราชสีมา สันนิษฐานได้ว่าปราสาทหลังนี้น่าจะสร้างขึ้นราวพุทธศตวรรษที่ 16